GothicKlan

Chantal

-Jesteście jak dzieci. - poweidziala Chantal zeskakując zgabie z pegaza. Wyjeła swój miecz. - Idziemy?

Gość

- Fajnie jest być dzieckiem - powiedział Rhox - ja moge iść.

Cynober

Cynober ustawił ostrze kosy na poziomie swojej twarzy i gładzą je powiedział do siebie.
- No to bedzie zabawa - opuścił kose i powiedział:
- Idziemy. Nieważne co nas tam czeka, damy temu rade.

Chantal

Chantal ruszyła. Po chwili weszła do jaskini. Było ciemno i zimno.
-Nie zapalajcie światła... to je budzi...

Cynober

- Ja nawet nie zamieżałem, po ciemku lepiej widzę, pozatym oboje przecież wychowywaliśmy się w bardzo ciemnym i ponurym miejscu... Chantal znasz może drogę czy trzeba szukać?

Chantal

-Znam... - ruszyła trochę szybciej.

Cynober

- A więdz za tobą. Miejcie oczy i uszy szeroko otwarte bo coś mi się zdaję że za chwile będziemy mieli kłopoty.

Chantal

Zwolniła kroku. W oddali usłyszała jakiś szelest.
-Cii... coś tu jest... i nas obserwuje...

Cynober

Cynober zwolnił za Chantal, Zdjął z ramienia kosę i nasłuchiwał, słyszał tylko ich oddech, nic obcego, przynajmniej tak mu się wydawało, go nadle z sufitu skoczył na niego szkielet, rozciął mi czaszke.
- Było blisko - powiedział.

Gość

- Prawda. Chodźmy dalej...

Cynober

- Chantal prowadź, nie znam w ogóle tej jaskini. - Cynober rozejrzał się wokoło, jego oczy błyszczały czerwonym blaskiem.
- W pobliżu nie ma wrogów... Dziwne... Wręcz podejrzane.

Gość

W ręku Rhoxa pojawiła sie niebieskawa mgiełka.
- Zawsze atakują zaskoczenia

Cynober

- No cóż. Tylko tu nie ma NIKOGO, i to jest dla mnie podejżane, powinno być tu przynajmniej z cztery tuziny żywych trupów jak do tej pory a spotkaliśmy narazie tylko jednego. Ale mam jakieś dziwne przeczucie, że powinniśmy być czujni.

Gość

- Zwróć uwage na to, że nieumarli mogą znać cel naszej misji.
pewnie szykuja zasadzke przy Skrzyni.

Cynober

- Byłeś kiedyś wśród nieumarłych?