GothicKlan

Cynober

Ja mam w sobie demona ognia piekielnego. A ty Chantal?

Chantal

-Demon Wilka. - powiedziała siadając na ziemi. - Strasznie uparty... - Zakrzyła twarz dłońmi i włosy znów zakryły jej twarz.

Cynober

- Ciekawe... Ciekawe... - Zamyślił się.

Gość

- Powiedziałeś mi - zwrócił sie do Cynobera - "tak to jest jak się pochodzi z naszych stron", skąd jesteście? I czy jesteś peewny, że nie da sie od tego uwolnić?

Cynober

- Miejsce z kąd pochodzimy nie ma nazwy. Nie da się tam ponownie trafić jeśli juz z tamtąd wyszedłeś. - Chwile milczał.
- Jest jedna możliwość. Musiałbyś mnie zabić. Ale jestem przekonany że mój duch by ci na to nie pozwolił.

Gość

- Niby po co miałbym Cie zabijać? Zresztą nie zabijam dla zabawy...

Cynober

Ja tylko uprzedzam. Ci którzy próbowali mnie zabić umierali w mękach smażeni na wolnym ogniu.

Gość

Jeszcze raz pytam Napewno nie ma sposobu na usunięcie tych demonów.
Jestem tu po to by pomagać

Cynober

Jestem pewny.Niema żadnego sposobu by się go pozbyć. Pozatym... nie chciałbym się go pozbywać. Przywiązałem się do niego. Czasem miewam podobne ataki jak dziś ale już coraz żadziej.

Chantal

-Ale zawsze masz od ratunku mnie... - powiedziała cicho Chantal. Popatrzała w niebo. -No tak... konstelacja Szatana dzisiaj nad nami. Nic dziwnego ze ci się wymknął... - przumruyla oczy. Po chwili zwróciła je do Cynobera. Wpatrywała się w jego oczy przez chwile...

Cynober

- Dziękuje. Do tej pory zawsze musiałem radzić sobie sam. Ale widać nie jestem sam. - Patrzył jej prosto w oczy. Przez jego oczy przebiegł czerwony blask.

Gość

- Znowu te niepokojojące błyski w Waszych oczach... One chyba biorą nad Wami góre

Cynober

- Nie musisz się ich obawiać. Jeśli demon mnie zaczyna kontrolować to widać to gołym okiem. A uwież mi nie chciałbyś mnie wtedy zobaczyć. Nikt by ci nie pomógł. Nikt.

Gość

Nie chodzi o mnie... - Rhox oparł sie na kosturze jakby nagle sie postarzał - Ja musze bronic innych taki wybrałem los...

Cynober

Więdz wykonuj go dobrze a napewno ci się to opłaci. Z mojej strony nikomu nic nie grozi, chyba, że zdaży się coś szczególnego.