GothicKlan

Wstała i doktnęła tych blizn. Ciało Cynobera było ciepłe... To ciepło przeniknęła przez Chantal....

-Gdy byłam mała... - głos jej drżał. - Demon Wilka wsąpil do mnie, gdy poszłam do lasu za króliczkiem... - Ściągnęła trochę blukę na dół, po lewej tronie. - To mi zostało... - Oczon Cynobera ukazała s ...

-Już... wiem... pamiętam.... - dyszała. - Jak.... jak... - rozpłakała się.

Piękny poranek. Na tle błękitnego nieba, widać małą dziewczynkę. Biega po łące, uśmiecha się. To Chantal. Długie włosy powiewały na wietrze. Na zielonej łące, siedzi mały króliczek. Biały. Dziewczynka ...

Dziewczyna podeszła do pobliskiego strumyka i nadrała woy w ręce. Ochlapala twarz. Usiadła na skale obrośniętej mchem. Zakneła oczy i się wyciszła.

Dziewczyna znów ciężko westchnęła. Spojrzała za okno.
-Ładny wieczór....

Chantal popatrzała na miejsce, gdzie wcześniej stał Rhox. Westchnęła.
-Nie wiem. Wilk się chyba buntuje... - chwyiła się za głowę.

Dziewczyna podeszła do pobislkiego strumyka. Opłukała twarz wodą.
-Okropnie sie czuję...

Noo... braciszek daje czadu

Dziewczyna wtuliła się w Cynobera. Po raz pierwszy poczuła się bezpieczna. Od pewnego czasu czula niepokój... teraz to prysnęło.

Dziewczyna rzuciła mu się na szyję.
-Dziękuję..

-Naprawde/ - powiedziała podchodząc do Cynobra. Była bardzo blisko. - Jesteś w stanie nad nim zapanować?

-Mój jest okropny... - Wstała z ziemi. - Potęguje bół pare tysiecy razy... nawet najbrobniesze zadrapanie boli jakby mnie mieczem rozcinali... - w jej oku pojawiła się łza.

-Ale zawsze masz od ratunku mnie... - powiedziała cicho Chantal. Popatrzała w niebo. -No tak... konstelacja Szatana dzisiaj nad nami. Nic dziwnego ze ci się wymknął... - przumruyla oczy. Po chwili zwr ...

-Demon Wilka. - powiedziała siadając na ziemi. - Strasznie uparty... - Zakrzyła twarz dłońmi i włosy znów zakryły jej twarz.